دیپلماسی اقتصادی در کاسپین/ از مجمع اقتصادی خزر چه میدانیم؟
تاریخ انتشار: ۱۳ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۳۳۴۱۳
به گزارش خبرنگار سیاست خارجی ایرنا، دومین مجمع اقتصادی کشورهای حاشیه دریای خزر روزهای ۱۲ تا ۱۵ مهرماه سال جاری در مسکو، پایتخت روسیه برگزار میشود. در این رویداد اقتصادی بینالمللی «میخائیل میشوستین» نخست وزیر فدراسیون روسیه، «اسداف» نخست وزیر جمهوری آذربایجان، «اسماعیلاف» نخست وزیر قزاقستان و «مردوف» معاون کابینه وزرای ترکمنستان و «محمدمخبر» معاون اول رئیسجمهور حضور دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
از مجمع اقتصادی خزر چه میدانیم؟
مرداد ماه سال ۹۸ و همزمان با نخستین سالگرد امضای کنوانسیون رژیم حقوقی دریای خزر، کشورهای حوزه این دریا، در منطقه توریستی «آوازه شهر» ترکمنباشی ترکمنستان، گرد هم آمدند تا در اولین مجمع اقتصادی خزر شرکت کنند. مجمعی که مهمترین هدف آن ایجاد بستری برای گسترش پروژههای بزرگ و مشترک سرمایهگذاری در کشورهای این ناحیه اعلام شد، ناحیهای که براساس برآوردها حدود ۵۰ میلیارد بشکه نفت و ۹ تریلیون متر مکعب گاز دارد و نزدیک به سیصد میلیون نفر از مردم جهان را در خود جای داده است. برگزاری منظم این مجمع اقتصادی، توافق پنج کشور ساحلی دریای خزر در پنجمین اجلاس سران این کشورها در آکتائو قزاقستان بود و هدف از آن تقویت و توسعه بیشتر تعامل بین کشورهای ساحلی در زمینههای صنعتی، تجاری، انرژی، حمل و نقل و لجستیک، نوآوری، گردشگری، اطلاعات و سایر حوزههای مشترک پنج کشور است. در دستور کار این دوره از مجمع اقتصادی که ۱۴ مهر در مسکو برگزار می شود هم همین موضوعات است.
براساس آنچه «محمد جمشیدی» معاون سیاسی دفتر رئیسجمهور اعلام کرده است در این نشست ۱۲ میزگرد تخصصی با حضور مقامات و کارشناسان کشورهای عضو برگزار میشود تا اطلاعات اقتصادی و تجاری در راستای تأمین نیازمندیهای متقابل در شرایط تحریم، تبادل شود. جذب سرمایهگذاری این کشورها در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی ایران، توسعه و تکمیل اتصالات کشورهای حاشیه دریای خزر در بخشهای ریلی و جادهای، توسعه کشتیرانی بین بنادر، تهاتر کالا، راهاندازی خطوط انتقال برق و گاز، همکاریهای تاریخی – فرهنگی، ایجاد بانک مشترک و استفاده از ارزهای ملی در مبادلات تجاری، تسهیل روادید تجار و لغو روادید رانندگان، صادرات محصولات کشاورزی و کشت فراسرزمینی و پاکسازی محیط زیست دریا و سواحل پیرامون و توسعه گردشگری از جمله موضوعاتی هستند که هیات عالیرتبه جمهوری اسلامی در این همایش بر آن تمرکز خواهد داشت.
تغییر نگاهی به نفع کشور
حضور فعال جمهوری اسلامی ایران در هر نشست اقتصادی به ویژه در منطقه، نمود عینی تغییر نگاهی است که در دولت سیزدهم به روابط بینالملل و دیپلماسی انجام شده است. نگاهی که «اولویت در ارتباطات خارجی را از غرب به منطقه و کشورهای همسایه تغییر داد و «دیپلماسی متوازن»، «منطقه گرایی» و «توسعه دیپلماسی اقتصادی» را به عنوان سه اصل برنامهریزیهای دولت اعلام کرد تا در سایه آن بتواند حراستی حداکثری از منافع ملی داشته باشد. سفرهای منطقهای رئیسجمهور، میزبانی از همتایان در تهران، گفتوگوهای تلفنی، ایجاد مراکز تجاری و حمایت از هیأتهای اقتصادی از مهمترین اقدامات دولت است که در راستای همین اصول ارزیابی میشود.
تغییر نگاهی که طی پنج ماهه اول سال ۱۴۰۱ سبب شد، توسعه صادرات به آذربایجان ۸۴ درصد به روسیه در مقایسه با دوره قبل ۳۱ درصد و به ترکمنستان ۴۰درصد رشد داشته باشد و پس از سالها موافقتنامه سه جانبه گمرکی میان آذربایجان، روسیه و ایران برای رفع مشکلات گمرکی و تسهیل امور مربوط به گمرک منعقد شود. نگاهی که در پی ایجاد مسیرهای تازهای برای دور زدن تحریمهای غیرقانونی آمریکاست و میتواند در همین زمینه تجربیات خود را در اختیار میزبان این نشست قرار دهد.
خزر و فرصتی تازه برای اقتصاد ایران
دومین اجلاس اقتصادی خزر، فرصت مغتنمی برای هیات های اقتصادی ایران است تا برای بازاری با حجم و ارزش ۶۰۰ تا۷۰۰ میلیارد دلاری برنامه ریزی کند و از امکانات این حوزه برای کاهش اثرات تحریم و از پتانسیلهای منطقه برای دور زدن تحریمها استفاده کند. ایران به عنوان کریدور شمال به جنوب و مهمترین گذرگاه و نقطه اتصال این کشورها به آبهای آزاد و آسیای شرقی، به جهت اهمیت ژئوپلتیکی خود، میتواند کشورهای حاضر در این مجمع اقتصادی را برای سرمایهگذاری در حوزه حمل و نقل و توسعه ناوگان ریلی و دریایی ترغیب کند. به گفته «علیرضا پیمان پاک» رئیس سازمان توسعه تجارت ایران، تمرکز معاون اول رئیسجمهور در این نشست بر کریدور شمال – جنوب خواهد بود و مهمترین و اولویتدارترین پروژه در این زمینه فعال کردن پروژه ریلی رشت - آستارا است که مخبر به جد پیگیر این موضوع است.
بهره برداری منطقی و منصفانه از ذخایر نفت و گاز دریای خزر هم از دیگر محورهای مورد توجه در این نشست خواهد بود و همکاریهای حوزه انرژی، میتواند در راستای مبارزه با تحریمها موثر باشد. این اما تمام داستان در حوزه انرژی نیست و موقعیت ژئوپلتیک ایران، موضوع سوآپ انرژی را هم در مباحث این مجمع پررنگ خواهد کرد. پیش از این و در جریان نشست کشورهای عضو سازمان اکو، در ترکمنستان، ایران با این کشور و نیز جمهوری آذربایجان، قراردادی سوآپ گازی امضا کرد که تکرار آن با دیگر اعضای سازمان کشورهای حاشیه خزر ممکن ارزیابی میشود. قزاقستان، ترکمنستان و روسیه مسیر خوبی برای انتقال گاز و نفت و فرآوردههای پتروشیمی خواهد بود.
توان نظامی و تسلیحاتی جمهوری اسلامی ایران برای کشورهای حوزه آبی خزر، پوشیده نیست و از این رو، بازار این منطقه میتواند عرصه جدید عرضه توانمندیهای نظامی کشور باشد.
کشاورزی و کشت فراسرزمینی هم از دیگر محورهایی است که در این نشست از سوی ایران و با توجه به تغییرات اقلیمی کشور مورد توجه ویژه قرار دارد. واقعیت آن است که کشورهای منطقه به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص، میتوانند هم بازار صادرات و هم کانون تولید برخی از اقلامی باشند که کشت آنها در داخل مرزها توجیه اقتصادی ندارد.
سفر معاون اول رئیسجمهور به مسکو و حضور در دومین نشست اقتصاد خزر، به دلیل شرایط خاص جهان امروز، بحران اوکراین و چالشهای موجود در اقتصاد دنیا اهمیت ویژه مییابد. واقعیت آن است در اجلاس اقتصادی خزر کشورهایی دور یک میز خواهند نشست که بیشترین سهم گاز و نفت جهان را در اختیار دارند و نتیجه این نشست برای اروپایی که به زمستان نزدیک میشود، مهم و قابل تامل است. همین بحرانها هم میتواند عامل برنامه ریزی های اقتصادی کشورهای حاشیه خزر باشد.
برچسبها مسکو اوکراین دریای خزر سازمان اکو سازمان توسعه تجارت ایران دولت سیزدهممنبع: ایرنا
کلیدواژه: مسکو اوکراین دریای خزر سازمان اکو سازمان توسعه تجارت ایران دولت سیزدهم مسکو اوکراین دریای خزر سازمان اکو سازمان توسعه تجارت ایران دولت سیزدهم کشورهای حاشیه مجمع اقتصادی اقتصادی خزر رئیس جمهور دریای خزر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۳۳۴۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
محمد صدر: ایران با اسرائیل درگیر نشد، با ناتو رو در رو شد
سیدمحمد صدر، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام معتقد است که در شرایط فعلی دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران باید بهشدت فعالتر شود و ضمن در پیش گرفتن دیپلماسی متوازن و متعادل با همه کشورهای جهان، بهدنبال خنثی کردن تلاشهای حامیان (رژیم) اسرائیل برای افزایش فشار علیه ایران باشد.
به گزارش هم میهن، این دیپلمات پیشین معتقد است که وزارت امور خارجه باید تلاش برای احیای برجام و خروج از لیست سیاه FATF را در اولویت کارهای خود قرار دهد، چراکه این دو پرونده باعث شدهاست که استمرار تحریمهای گسترده علیه ایران باعث مشکلات عدیده اقتصادی برای کشور شود.
سیدمحمد صدر، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام نکاتی را مطرح کرده است که میخوانید:
به نظر میرسد فاز نظامی رویارویی مستقیم ایران و اسرائیل به پایان رسیدهاست. فکر میکنید که دستگاه سیاست خارجی و دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران در این شرایط چه مسئولیتی بر عهده دارد؟
شرایط بهگونهای است که موقعیت نظامی و جایگاه ایران در منطقه تا حدی مورد توجه کشورهای منطقه و جهان قرار گرفتهاست. الان شرایطی پدید آمدهاست که باید فعالیتهای جدی دیپلماتیک در زمینههای مختلف آغاز شود. حامیان (رژیم) اسرائیل، چه در آمریکا و اروپا و چه در نهادهایی مانند اتحادیه اروپا و گروه ۷ سعی میکنند که از این وقایع سوءاستفاده کنند و فشارها را بر تهران افزایش دهند.
این کشورها و نهادها بههیچوجه نگران حمله (رژیم) اسرائیل به کنسولگری ایران در دمشق نبودند، اما حالا بهگونهای رفتار میکنند که انگار پاسخ مشروع ایران به این اقدام نظامی باعث نگرانی آنها شدهاست. با توجه به اینکه جو تبلیغاتی علیه ایران تشدید شده و این کشورها قصد دارند بهدنبال تحریم ایران بروند، باید کارزار جدی دیپلماتیک در زمینههای مختلف، هم در منطقه و هم در اروپا و سازمان ملل داشتهباشیم تا بتوانیم اقدامهایی را که کشورهای غربی قصد دارند علیه ایران انجام دهند، خنثی شود.
در عین حال دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی باید تمام تلاش خود را به کار گیرد که قضایای مسکوت و معطلمانده از گذشته مانند برجام و FATF را نیز حل و فصل کند، چراکه تا این قضایای دیپلماتیک حلوفصل نشود، ما از تحریمها و مشکلات اقتصادی شدید ناشی از آن رنج خواهیم برد.
فکر میکنید با تحولات اخیر آیا آمریکاییها حاضر خواهند بود باز هم پای میز مذاکره بنشینند و در مورد برجام صحبت کنند؟
الان آمریکا در شرایط خاصی قرار دارد. در شش ماه گذشته هم مشخص شد که آمریکاییها به دنبال مشارکت در جنگ یا گسترش بحران در منطقه نیستند و تا این حد مشخص شدهاست که سیاست آمریکا این است که جنگ غزه در سراسر خاورمیانه گسترش پیدا نکند، پای کشورهای دیگر به آن کشیدهنشود و آمریکا درگیر یک منازعه جدید در منطقه نشود.
در این زمینه به نظر میرسد که انگیزههای ایران و آمریکا مشابه یکدیگر باشد و ایران هم علاقهای به گسترش منازعه در منطقه ندارد. اما در مورد برجام و مسائل مرتبط با آن، شاید هنوز وقت گفتوگو در این مورد فرا نرسیدهباشد. در چارچوب تعامل دیپلماتیک شاید هم لازم نباشد که در گام نخست سراغ احیای برجام برویم.
الان اولویتهای مهمی وجود دارد. آمریکا که ۶ سال است از برجام خارج شدهاست و عضو این توافق نیست، این امکان وجود دارد که با طرفهای باقیمانده در برجام برای اجرای احکام معطلمانده آن تعامل کرد و در این زمینه مذاکرات را با جدیت پی گرفت.
برای این مهم لازم است که کارشناسان خبره سیاست خارجی وارد کار شوند و دولت از ظرفیتهای دیپلماتهای باتجربه و نخبه کشور برای مذاکرات در مورد برنامه هستهای ایران استفاده کند و اجازه بدهد که چه در حوزه مذاکرات هستهای و چه در حوزه خارج شدن از فهرست سیاه FATF وضعیت از حالت توقف خارج شود و کارها پیش برود.
ارزیابی شما از عملکرد ۷ ماه گذشته دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی بعد از عملیات طوفانالاقصی و جنگ غزه چیست؟
این سوال خیلی کلی است و نمیتوان به سادگی به آن پاسخ قاطعی داد. قضایای مختلف در حوزه سیاست خارجی با هم مرتبط است. دستگاه سیاست خارجی موظف است که منافع بینالمللی کشور را در همه حوزهها با جدیت پیگیری کند. همانگونه که عرض کردم چه در حوزه برجام و FATF و چه در حوزه جلوگیری از افزایش فشار به ایران پس از پاسخ نظامی ایران به (رژیم) اسرائیل، دستگاه دیپلماسی باید مقتدرانه پیگیر منافع ایران باشد.
در عین حال باید در حوزههای دیگر مانند روابط دوجانبه مثل روابط با سوریه، روابط با روسیه و چین، دستگاه دیپلماسی ما فعالانهتر عمل کند. مهمترین مسئله این است که باید از این محدودیتهایی که برای سیاست خارجی ایجاد شدهاست، خارج شویم و باید روابط خارجی خود را خیلی جدی با همه کشورها گسترش دهیم. نباید روابط دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران به یکی دو کشور خاص محدود شود.
اگر روابط ما مثل شرایط کنونی محدود باقی بماند، قدرتهای دیگر از این محدودیت سوءاستفاده خواهند کرد. دستگاه دیپلماسی باید به صورت جدی در این زمینهها فعال شود و تغییرات جدی به وجود بیاورد.
عملیات وعده صادق تا چه اندازه باعث شد که اسرائیلیها نسبت به عملکردشان در آینده محتاطتر شوند؟
بسیار مؤثر بود. اسرائیلیها باور نمیکردند که ایران دست به اقدامی چنین گسترده در واکنش به اقدامات آنها بزند. اسرائیل بعد از جنگ ۱۹۷۳ پوشش امنیتی قدرتمندی برای خودش ایجاد کردهبود و هم متحدانش چه در غرب از طرف آمریکا و اروپا و چه در شرق از طریق شوروی و بعد از آن روسیه، کمکهای گسترده نظامی و دفاعی در اختیار اسرائیل قرار میدادند.
قدرتهای جهانی پذیرفتهبودند که موجودیت (رژیم) اسرائیل و امنیت اسرائیل از اولویتهای اصلی خودشان است. این موضوع در آمریکا به یک سیاست دوحزبی و اجماعی تبدیل شدهبود و کار تا جایی پیش رفت که از اسرائیل با عنوان ایالت پنجاهویکم آمریکا یاد میشد. در نیم قرن گذشته به جز یک مورد پرتاب موشکهای عراق به سمت اسرائیل، هیچ حملهای به اسرائیل نشدهبود و اسرائیل تصور میکرد که سازوکار بازدارندگیاش صددرصد موفق بودهاست.
برای کل قدرتهای جهانی، بهویژه آمریکا جا افتادهبود که (رژیم) اسرائیل باید از لحاظ نظامی و بهخصوص از نظر توانمندی نیروی هوایی از همه کشورهای منطقه قویتر باشد. پاسخ نظامی ایران نشان داد که این حجم از تلاشها بیفایده بوده و اسرائیل ضربهپذیر است و اگر مرتکب اشتباهی شود، ضربات دیگری هم خواهد خورد.
مشارکت ائتلاف آمریکا، بریتانیا و فرانسه با حمایت برخی کشورهای عربی در رهگیری و انهدام موشکها و پهپادهای ایرانی باعث شد که برخی تحلیلگران این موضوع را مطرح کردهاند که اسرائیل و آمریکا یک گام به ایجاد یک ائتلاف منطقهای با مشارکت اسرائیل و کشورهای عربی برای مقابله با ایران نزدیکتر شدهاند. نظر شما در مورد این مسئله چیست؟
منازعهای که بین ایران و اسرائیل پیش آمد، در واقع فقط بین ایران و (رژیم) اسرائیل نبود، بلکه بین ایران و ناتو بود. تمام ظرفیتهای کشورهای عضو ناتو به کمک اسرائیل آمد و به همین دلیل هم بود که موفق شدند برخی از پهپادها و موشکهای ایران را منهدم کنند. صرفاً خود اسرائیل در عملیات ایران مدافع نبود، بلکه ظرفیت بزرگی از کشورهای عضو ناتو در این دفاع مشارکت کردند. همین موضوع نشاندهنده توان و قدرت موشکی و پهپادی ایران بود، چراکه برای بیاثر کردن این عملیات کل ظرفیت کشورهای متحد اسرائیل در ناتو با همه امکانات وارد صحنه شدند.
بعضی از کشورهای عربی مثل اردن از (رژیم) اسرائیل دفاع کردند و برخی کشورهای عربی هم آسمان خودشان را در اختیار آمریکا و انگلیس و فرانسه قرار دادند و سعی کردند که در این حمله اسرائیل ضربات کمتری بخورد. اسم این ائتلاف را هر چیزی بگذاریم، چه به آن بگوییم ناتوی خاورمیانه یا ناتوی عربی یا هر چیز دیگر، در این شرایط شاهد بروز عملی آن بودیم.
ولی اینکه در آینده قرار باشد چنین تشکیلاتی واقعاً شکل بگیرد، به شرایط آینده منطقه بستگی دارد و از الان نمیتوان پیشبینی کرد؛ بهخصوص اینکه کشورهای منطقه هم میدانند که اگر بخواهند وارد فاز یک ائتلاف شوند، آنگاه باید امنیت و آینده خود را دربست در اختیار آمریکا و اسرائیل قرار دهند و خودشان را با آنها همسرنوشت کنند. همانگونه که در سالهای گذشته مشاهده کردهایم، همه سیاستهای آمریکا و اسرائیل همیشه برای همه کشورهای عربی قابل پذیرش نیستند.